-
1 αἷμα
A blood, Il. 1.303, etc.;φόνος αἵματος 16.162
;ψυχῆς ἄκρατον αἷμα S.El. 786
: in pl., streams of blood, A.Ag. 1293, S.Ant. 121, E.El. 1172, Alc. 496.2 of anything like blood,Βακχίου Tim. Fr.7
;αἷ. σταφυλῆς LXXSi.39.26
, cf. App.Anth.3.166 (Procl.).3 with collat. meaning of spirit, courage, pale, spiritlessAeschin.
3.160;τοὺς αἷμα φάσκοντας τὴν ψυχήν Arist.de An. 405b4
.II bloodshcd, murder, A.Ch. 520, S.OT 101; ὅμαιμον αἷ. a kinsman's murder, A.Supp. 449; εἴργασται μητρῷον αἷ. E.Or. 285, cf. 406; αἶ. πράττειν ib. 1139;αἷμα συγγενὲς κτείνας S.Fr.799.3
; αἷμα τραγοκτόνον shedding of goat's blood, E.Ba. 139; ἐφ' αἵματι φεύγειν to avoid trial for murder by going into exile, SIG58 (Milet., V B.C.), D.21.105;αἷμα συγγενὲς φεύγων E.Supp. 148
: pl. in this sense, A.Ch.66, 650, freq. in E., never in S.; αἵματασύγγονα brothers' corpses, E.Ph. 1502:—concrete, νεακόνητον αἷ. keen-edged death, i. e. a sword, S.El. 1394 (expl. by μάχαιρα, Hsch.).III blood relationship, kin,αἷ. τε καὶ γένος Od.8.583
;αἵματός εἰς ἀγαθοῖο 4.611
;οΐ σῆς ἐξ αἵματός εἰσι γενέθλης Il.19.111
; τὸ αἷ. τινος his blood or origin, Pi.N.11.34; αἷ. ἐμφύλιον incestuous kinship, S.OT 1406;τοὺς πρὸς αἵματος Id.Aj. 1305
, cf. Arist.Pol. 1262a11; μητρὸς τῆς ἐμῆς ἐν αἵματι akin to her by blood, A.Eu. 606, cf. Th. 141;ἀφ' αἵματος ὑμετέρου S.OC 245
.2 concrete, of a person,ὦ Διὸς.. αἷμα IG14.1003.1
, cf. 1389 ii4, etc. -
2 αγρευω
1) охотиться, ловить(τι Xen.)
ἀ. ἰχθῦς Her. — ловить рыбу;τέν ἄγραν ἠγρευκότες Eur. — поймав добычу;ἀγρευόμενα θηρία Xen. — животные, являющиеся предметом охоты, дичь;ἀγρευθεὴς ἤγρευσεν Anth. — он попался, но (и сам) поймал;ἀ. αἷμα τραγοκτόνον Eur. — устраивать кровавую охоту на козлов2) med. схватывать(τι Eur.)
; выхватывать, вырывать(ξίφος τινὴ ἐκ χερός Eur.)
μεσημβρινὸν ὕπνον ἀ. Anth. — задремать в полдень -
3 τραγοκτονος
-
4 ἀνδρο-φθόρος
ἀνδρο-φθόρος, Männer verderbend, tödtend, μοῖρα Pind. frg. 164; ἔχιδνα Soph. Phil. 266; – aber ἀνδρόφϑορον αἷμα, das Blut des Gemordeten, Ant. 1009 (vgl. τραγόκτονον αἷμα), obwohl Andere auch hier »Männer verderbend« übersetzen, da durch die Besudelung der Altäre mit diesem Blute Verderben über die Stadt kam.
См. также в других словарях:
τραγόκτονος — ον, Α αυτός που ανήκει σε σφαγμένους τράγους («τραγόκτονον αἷμα», Ευρ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < τράγος + κτονος (< κτείνω), πρβλ. χοιρό κτονος] … Dictionary of Greek
